هنوز هم هیچکس نمی‌داند چه شد که شورای‌شهر با یک انتخاب از پای‌بست اشتباه، تیشه‌ای به دست شهردار داد و او هم با بازوان قوی و آماده، زد به ریشه‌ی نامِ نیک شهر.
تا آنجا که این خرم‌وآباد دیگر قوای به دوش کشیدنِ نام سنگین خود را ندارد و آه از نهادش برخواسته است.
اصلن معلوم نیست، شورای‌شهر تا چه زمانی میخواهد این ماسک چندلایه را بر صورت خود نگه‌دارد و بر گندیدگیِ زخم‌بستر شهردار و کارمندانش که یک‌جانشینی و صندلی‌های بی‌تحرک به آنها وارد آورده و بوی تعفن سطل‌‌زباله‌های عمومی که عطر درختچه‌های یاس توی کوچه‌ها را از پا انداخته، چشم ببندد.
و این عینک قیراندود تا چه زمانی چشمان‌شان را از تاریکی و سیاهی آزار نمی‌دهد، تا مجبور باشند کنارش بزنند و شهری که آجر به آجرش چرک‌مرده شده، زیرگذرهایی که خاک و گِل‌های به‌جا مانده از باران و سیل آنها را به تونل وحشت تبدیل کرده، پارک‌هایی که چمن‌هایش تا کمر قد کشیده‌اند و کودکان را تا آن زمان می‌توان به بازی‌شان بند کرد که از تشنگی به شیرهای خالی از آب پناه نبرند و تشنه از لب چشمه بازنگردند، ساختمان‌های قد و نیم‌قد و پس‌وپیشِ بدون مدیریت و نظارت بر ساخت‌وساز که خرم‌آباد را تبدیل به سرزمین‌عجایب کرده و کوه بزرگی از مشکلات که زبان شهروندان از بیان‌شان قاصر و ناتوان است، را ببینند…
به جرات می‌توان گفت؛ که خرم‌آباد به یک شهربازی خوشایند برای شهرداری تبدیل شده که شهردار و کارکنانش آنقدر روی تاب‌هایش، تلو خورده‌اند که خواب‌شان گرفته و حتی کرونای قدرتمند هم آنها را پهلوبه‌پهلو نکرده است. و اصلا به این فکر نیفتاده‌اند که علاوه بر آن میکرب‌زدایی‌های ناشیانه روزهای نخست شیوع این ویروس،همواره نیاز است تکانی به خود بدهند و برای آسودگیِ خاطر شهروندان، اعمال ضدعفونی کردن وسایل عمومی و نظارتی بر اماکن پر رفت‌وآمد داشته باشند. شهرداری که بر خلاف اسمش، شهر را ندارد و برای مراقبت از آن شانه خالی کرده، برای جذب اعتبار هم زحمتی به خود نمی‌دهد و با ناکارآمدی‌اش باعث شده شهروندان مدام در حسرت چمن‌زارهای آباد و پیشرفت‌های خرم شهرهای دیگر بمانند و غبطه بخورند.
اما با وجود همه این تصویر‌های روشن، شورای‌شهر چشم‌به‌راه چه معجزه‌ایست تا به فکر چاره‌ای بیفتد و درمانی برای این زخم عمیق که گوشت را خورده و به استخوان رسیده پیدا کند؟
و قصد دارد تا چه زمانی مفتخرانه و مصرانه پای پسرفتی که شهردار با برچسب پاک‌دستی، به‌جای آبادانی برای خرم‌آباد به ارمغان آورده و هر روز به کوله‌بار افتخاراتش افزوده می‌شود، بایستد؟
امروز نقطه اصلی و کانونی در رسیدن به قلهها امیدآفرینی است، یعنی هرگز نباید جامعه و جوانان را نسبت به آینده ناامید کنیم و برای رسیدن به قله موفقیت باید پیشرفتها را ببینیم. واژه امیدآفرینی از سردمداران و اولویتهای رسانهها برای تزریق به قشر جوان بوده، چرا که در تمام سخنرانیهای مقام معظم […]
Saturday, 1 June , 2024