میلاد شرفی کارشناس ارشد مسائل سیاسی، در یادداشتی برای این رسانه نوشت؛

اخیرا در پی عملیات غرورآفرین مقاومت در فلسطین اشغالی علیه رژیم غاصب صهیونیستی توسط حماس با عنوان طوفان الاقصی، ادعایی مبنی بر معرفی حماس به عنوان متخاصم توسط رژیم اشغالگر و رسانه‌های حامی این رژیم مطرح شده تا بر این اساس این حق را به صهیونیست‌ها برای کشتار وحشیانه مردم بی‌گناه غزه را بدهند.

از این رو در این یادداشت برآنیم که طبق قواعد حقوق بین الملل وضعیت اشغال غزه را مورد بررسی قرار دهیم.

در جنگ۱۹۶۷ کرانۀ باختری و نوار غزه، به اشغال این رژیم درآمد. در ۲۵ آگوست ۲۰۰۵ رژیم اسرائیل نیروهای زمینی و شهرک‌های خود را پس از ۳۸ سال از نوار غزه بیرون آوردند. با این حال، هنوز اسرائیل کنترل فضای دریایی و هوایی غزه را در اختیار دارد.

این رژیم اشغالگر با محاصره دریایی نوار غزه به خود اجازه داده است تا هرگونه ورود و خروج از سواحل نوار غزه به سمت دریای آزاد را کنترل و هر کشتی که این مقررات را نقض کند، توقیف کند.

در مرزهای زمینی، راه ورود کالا به غزه از طریق گذرگاه رفح در جنوب غزه در مرز غزه و مصر، و ۲ گذرگاه در مرز غزه با فلسطین اشغالی است که رژیم صهیونیستی ورود و خروج کالا را در تمامی این گذرگاه‌ها تحت کنترل دارد.

مسئلۀ مهم این است که آیا منطقۀ غزه بعد از خروج نیروهای مسلح رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۵ همچنان منطقه‌ای اشغالی محسوب می‌شود؟

در پاسخ باید اذعان کرد که گرچه رژیم اشغالگر حضور فیزیکی ندارد «باید توجه داشت برای اعمال اشغال به حضور فیزیکی نیازی نیست» اما همچنان با محاصره نظامی همه جانبه‌ایی که بر نوار غزه دارد بی‌شک این رژیم کنترل موثر بر نوار غزه دارد که خود گواه بر اشغال غزه از سوی اسرائیل دارد. چنانکه سازمان‌های بین‌المللی همچون سازمان ملل متحد و سازمان‌های حقوق بشری و اکثر دولت‌ها و جامعه بین المللی بر آن صحه می‌گذارند.

اما رژیم اشغالگر پس از پیروزی حماس در انتخابات سال ۲۰۰۷ که کاملا دموکراتیک بود، طی بیانیه‌ای نوار غزه را سرزمینی متخاصم معرفی کرد و از این رو با اعمال محدودیت‌های بی سابقه از جمله ورود و خروج کالاهای اساسی و محدودیت در تامین سوخت و نیازهای اولیه، قطعی برق نزدیک به ۲۰ ساعت در روز که زندگی را بر مردم بسیار سخت کرده به نوعی دست به مجازات دسته جمعی مردم غزه زده است، که حتی مغایر با قواعد بین المللی مربوط به اشغال که در کنوانسیون‌های ۱۸۹۹و ۱۹۰۷ لاهه و همچنین کنوانسیون چهارم ژنو ۱۹۴۹ که در مورد عرف‌ها و قوانین جنگ هست می‌باشد.

حال باید توجه داشت که رژیم صهیونیستی نه تنها غزه بلکه تمام سرزمین فلسطین را اشغال کرده است که نشان از حق ذاتی دفاع مشروع توسط مردم مظلوم غزه در مقابل اشغالگران می‌باشد. حقوق بین الملل هیچ حقی برای اشغالگر قائل نشده است بلکه تعهداتی که در بالا طبق کنوانسیون‌های ذکر شده اشاره شد براو تحمیل می‌شود. اشغال امری غیر قانونی است.

اشغال سرزمین یک کشور امری موقتی است حتی اگر قرن.ها از آن گذشته باشد.

مردم سرزمین‌های تحت اشغال نه تنها حق دارند، بلکه وظیفه دارند دست به سلاح برده و با اشغالگران مبارزه نمایند. این دفاع مشروع است.

حتی تهاجم اخیر اسرائیل به عنوان یک عمل جنگی هم مغایر با قوانین جنگی بین المللی است.

معیارهای یک عمل جنگی قانونی شامل؛ اصول تفکیک، تناسب و ضرورت است که طبق این اصول باید بین اهداف نظامی و غیرنظامی تفکیک قائل شد و عکس العمل نظامی باید متناسب با حمله صورت گرفته باشد.

حال شاهد جنایت علیه بشریت و جنایت جنگی توسط اسرائیل غاصب هستیم که جا دارد دعاوی کیفری بین المللی برای این جنایات هولناک تشکیل و به محاکمه سران این رژیم منحوس پرداخته شود.